« Η ασυνέπεια των γονεϊκών μας υποχρεώσεων βασικός παράγοντας έξαρσης της βίας μεταξύ ανηλίκων»
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε πολλά περιστατικά παραβατικότητας έξω από τα σχολεία με συμμορίες, ή παιδιά τα οποία ληστεύουν άλλα παιδιά. Αυτό το φαινόμενο τείνει να γίνει μια πανδημία σιγά σιγά.
Όλοι μας αναρωτιόμαστε τι να συμβαίνει άραγε. Πού να οφείλονται τέτοιου είδους συμπεριφορές.
Από ό,τι λένε οι ειδικοί η νεανική παραβατικότητα οφείλεται σε μια σειρά από παράγοντες. Άλλοι παράγοντες εντοπίζονται στην κοινωνία κι άλλοι στην οικογένεια.
Το μεγαλύτερο όμως μερίδιο ευθύνης το έχει η οικογένεια και ακολουθούν με μικρότερα ποσοστά το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και το σχολείο.
Θα προσπαθήσω να απαριθμήσω, πώς σύμφωνα με τους ειδικούς, δημιουργείται αυτή η νεανική παραβατικότητα έχοντας ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης η οικογένεια.
- Όταν είναι ανεπαρκής η παρακολούθηση και η εποπτεία των παιδειών από τους γονείς τους. Έτσι τα παιδιά έρχονται σε επαφή με ακατάλληλες εικόνες και καταστάσεις.
- Όταν είναι πολύ σκληρές ή χαλαρές ή ασυνεπείς οι γονεϊκές πειθαρχικές πρακτικές. Είναι πολύ σημαντικό να συμφωνούν τα λόγια με τις πράξεις μας.
- Όταν είναι χαμηλό το επίπεδο του δεσμού ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά. Χτίζουμε γερούς δεσμούς αγάπης, σεβασμού και εμπιστοσύνης από τη μικρή ηλικία.
- Όταν οι γονείς είναι πολύ απασχολημένοι με τα δικά τους, με την καθημερινή επιβίωση της οικογένειας και δεν έχουν μεγάλη συμμετοχή ή κοινές δραστηριότητες με τα παιδιά τους.
- Όταν οι γονείς κάνουν κατάχρηση ουσιών ή ενδεχομένως και χρήση διαφόρων ναρκωτικών ουσιών. Γονείς για παράδειγμα οι οποίοι πίνουν πολύ αλκοόλ στο σπίτι σίγουρα δίνουν ένα πολύ κακό παράδειγμα στα παιδιά τους.
- Όταν οι γονείς έχουν υπερβολικό άγχος ή κατάθλιψη που μπορεί να μη θεραπεύονται κι αυτό να τους κάνει να είναι ασυνεπείς ως προς τις γονεϊκές τους υποχρεώσεις.
- Όταν οι οικογένειες δεν περνούν στα παιδιά τους μηνύματα αγάπης, αποδοχής, επιείκειας απέναντι στη διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου.
- Όταν η οικογένεια έχει μια τάση απόρριψης ή κοροϊδίας απέναντι στο διαφορετικό, τότε και τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία θα έχουν αυτή την τάση κοροϊδίας και απόρριψης απέναντι στο διαφορετικό.
- Όταν οι γονείς δε βάζουν καθόλου όρια μέσα στην οικογένεια προς όφελος των παιδιών τους. Το πόσο σημαντικά είναι τα όρια έχουμε μιλήσει εκτενώς.
Η εισβολή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει δυστυχώς βοηθήσει να ευοδώνονται τέτοιου είδους αρνητικές πρακτικές. Σκοπός τους ενδεχομένως είναι η διαφήμιση του νταή, για να αποκτήσει περισσότερους οπαδούς ή να τον κάνουν περισσότερο δημοφιλή.
Η οικογένεια λοιπόν πρέπει να καταλάβει το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της στο μεγάλωμα υγιών προσωπικοτήτων.
Για να μη φτάσουμε σε μια κοινωνία όπου ο ένας θα βρεθεί με τα χέρια στο λαιμό του άλλου, οφείλουμε να είμαστε παρόντες στη ζωή των παιδιών μας και να της περάσουμε μήνυμα αγάπης, υπομονής, αποδοχής, σεβασμού κι επιείκειας.
Με εκτίμηση Μελετάκη Αικατερίνη ΠΕ70
